Deze week liep mijn accu ’s nachts leeg op de autoradio en
was ik weer dankbaar voor mijn lidmaatschap inclusief pechhulp voor de deur.
Hoe die man met zijn grote handen dat accuutje bepotelde, het was een kunst.
Daarna moest ik natuurlijk een tijdje rijden, dus hond mee en op weg naar de
Lancia garage om het euvel te laten bestrijden. Er kwam een man met een Italiaans (hoe krijgen ze het voor
elkaar!) uiterlijk vanuit de werkplaats om mij aan te horen. Het was simpel op
te lossen: een cd erin. Er lag nog maar één cd in mijn auto met het gouden
geluid van Maria Callas. We luisterden samen naar haar interpretatie van Nessun
Dorma, maar wisten nu samen heel zeker dat zij ervoor zou zorgen dat mijn
autoradio ’s nachts zou slapen. ‘Nou, daar zullen we Maria vanavond dan maar
voor danken’ zei ik grappend. ‘Ik weet niet hoe het met u zit’, zei hij terwijl
hij een kettinkje met kruis tevoorschijn trok, ‘maar ik zal Maria zeker danken
vanavond’. Hier sprak een automonteur die zijn professionaliteit combineerde
met een stevig geloof in hulp van boven; mijn vertrouwen had hij. Ik bekende daarom dat ik hoe dan ook naar de garage had
gemoeten, omdat ik al maanden opgeschrikt werd door een harde piep en de digitale
lettertjes dat mijn dashboardverlichting aandacht behoefde. Daarop ging hij in
sneltreinvaart door de programma’s van de auto en toverde weer wonderschoon
verlichte metertjes. Het voelde een beetje zoals de kinderen met me kunnen doen
als ze het zoveelste trucje op de gsm laten zien waar ik in al die jaren zelfs
nog niet eens het vermoeden van had dat het bestond. Hij was inmiddels buitengewoon tevreden met de binnenkant,
maar nog niet met de buitenkant van mijn bakkie. ‘Zal ik ‘m nog even door de
wasstraat halen?’ Ik keek een beetje benauwd. ‘Dat bied ik altijd aan hoor,
niet omdat we nu zo gezellig zitten te praten’. Tien minuten later ontving ik
mijn auto retour, onherkenbaar glanzend. ‘Lekker in deze auto blijven rijden
hoor, als u er nog zo’n plezier in heeft. Ik ken genoeg mensen die er spijt van
krijgen als ze iets anders kopen terwijl ze zo gehecht zijn aan hun huidige
model’. Hij zwaaide mij vriendelijk uit, waarbij ik heel zeker wist dat ik mijn
volgende reparatie of aanschaf hier zou doen. Sommige monteurs zijn
rasverkopers, zonder zich ook maar een keer van dat vocabulaire te bedienen. |