Deze week liep mijn accu ’s nachts leeg op de autoradio en was ik weer dankbaar voor mijn lidmaatschap inclusief pechhulp voor de deur. Hoe die man met zijn grote handen dat accuutje bepotelde, het was een kunst. Daarna moest ik natuurlijk een tijdje rijden, dus hond mee en op weg naar de Lancia garage om het euvel te laten bestrijden.

 

Er kwam een man met een Italiaans (hoe krijgen ze het voor elkaar!) uiterlijk vanuit de werkplaats om mij aan te horen. Het was simpel op te lossen: een cd erin. Er lag nog maar één cd in mijn auto met het gouden geluid van Maria Callas. We luisterden samen naar haar interpretatie van Nessun Dorma, maar wisten nu samen heel zeker dat zij ervoor zou zorgen dat mijn autoradio ’s nachts zou slapen. ‘Nou, daar zullen we Maria vanavond dan maar voor danken’ zei ik grappend. ‘Ik weet niet hoe het met u zit’, zei hij terwijl hij een kettinkje met kruis tevoorschijn trok, ‘maar ik zal Maria zeker danken vanavond’. Hier sprak een automonteur die zijn professionaliteit combineerde met een stevig geloof in hulp van boven; mijn vertrouwen had hij.

 

Ik bekende daarom dat ik hoe dan ook naar de garage had gemoeten, omdat ik al maanden opgeschrikt werd door een harde piep en de digitale lettertjes dat mijn dashboardverlichting aandacht behoefde. Daarop ging hij in sneltreinvaart door de programma’s van de auto en toverde weer wonderschoon verlichte metertjes. Het voelde een beetje zoals de kinderen met me kunnen doen als ze het zoveelste trucje op de gsm laten zien waar ik in al die jaren zelfs nog niet eens het vermoeden van had dat het bestond.

 

Hij was inmiddels buitengewoon tevreden met de binnenkant, maar nog niet met de buitenkant van mijn bakkie. ‘Zal ik ‘m nog even door de wasstraat halen?’ Ik keek een beetje benauwd. ‘Dat bied ik altijd aan hoor, niet omdat we nu zo gezellig zitten te praten’. Tien minuten later ontving ik mijn auto retour, onherkenbaar glanzend. ‘Lekker in deze auto blijven rijden hoor, als u er nog zo’n plezier in heeft. Ik ken genoeg mensen die er spijt van krijgen als ze iets anders kopen terwijl ze zo gehecht zijn aan hun huidige model’. Hij zwaaide mij vriendelijk uit, waarbij ik heel zeker wist dat ik mijn volgende reparatie of aanschaf hier zou doen. Sommige monteurs zijn rasverkopers, zonder zich ook maar een keer van dat vocabulaire te bedienen.